Yearly Archives - 2017

De jaren gaan snel voorbij: het leven lijkt wel één vage vlek tussen school, activiteiten buiten school en werk, en de familie in. Hopelijk blijf je dicht bij elkaar, geniet je van de drukke jaren en creëer je met het gezin veel gelukkige herinneringen. Vóór je het weet, zijn je kinderen van de basisschool af en zitten ze in de puberteit. Veranderingen in de ontwikkeling brengen automatisch nieuwe uitdagingen en een verschuivende dynamiek in het gezinsleven met zich mee. De adolescentie is typisch het startsein voor enige aanpassingen in de opvoedpraktijk: geleidelijk doe je afstand van de volledige controlefunctie en bied je steeds meer verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid aan je tiener. Deskundigen zijn het erover eens dat er voor het opvoeden van adolescenten een balans nodig is tussen twee zaken: het bieden van voldoende structuur om ze te helpen bij hun geworstel naar autonomie aan de ene kant, terwijl aan de andere kant de gezinsbanden in stand blijven die zo belangrijk zijn voor hun ontwikkeling en aanpassing. In deze periode kunnen de verschillen in opvoedstijl ten aanzien van grenzen en toegeeflijkheid worden geaccentueerd, waarbij verschillen in inzicht naar boven kunnen komen. In nieuw onderzoek komt echter naar voren dat, als de ouders goed samenwerkten bij het nemen van beslissingen en samen meedoen aan activiteiten met hun kinderen, hun tieners minder gauw aan riskant gedrag zullen gaan doen of tekenen van depressiviteit zullen vertonen. Deze uitkomst herinnert ons eraan hoe belangrijk het is betrokken te blijven en één front te blijven vormen om de ontwikkeling van je pubers te steunen, en zo te voorkomen dat er ongezonde vijandschappen en bondgenootschappen in het gezin kunnen ontstaan. Een veelvoorkomend voorbeeld is dat de toegeeflijke ouder de favoriet wordt en de minder toegeeflijke ouder wordt buitengesloten. Als jullie als ouders niet één lijn trekken en problemen dus inconsequent aanpakken, kunnen er allerlei weinig productieve dynamiekvormen ontstaan, met als gevolg dat een van jullie of jullie allebei je in de opvoedende rol ondergewaardeerd, ondermijnd of overbelast voelen. Je pubers pikken de tegenstrijdige boodschappen op en dat maakt het nog moeilijker voor hen om hun eigen weg in het leven te vinden. Adolescenten zitten zo'n beetje tussen kind en volledig volwassene in: hun thuis moet een veilige plaats vol liefde zijn om zich terug te kunnen trekken als ze steun en een stevige basis nodig hebben van waaruit ze de spannende sprong de wijde wereld in kunnen maken.

Tips voor opvoeden adolescent

• Praat er samen met je partner open over, vertel over je angsten en zorgen, werk samen aan nieuwe strategieën en oplossingen.
• Nodig je zoon of dochter ook uit tot een open gesprek, en luister eerst naar zijn of haar perspectief en gevoelens zonder te proberen een standpunt van jou door te drijven.
• Ga ervan uit dat je je opvoedmethoden moet herzien en dat je met je partner tot een gezamenlijk standpunt als ouders moet komen en reageer ook op de veranderende behoeften van je tiener. Reken erop dat je flexibel moet zijn, moet meebewegen en tot compromissen moet komen.
• Natuurlijk moet er aan bepaalde grenzen stevig doch vol liefde worden vastgehouden. Als je eerst met je tieners meedoet en je met hen verbindt, kunnen zij makkelijker jouw grenzen accepteren als je daar resoluut in moet zijn. Vergeet niet dat je ook aan hun gevoelens over jouw grenzen aandacht moet geven.
• Als jullie op één lijn staan en je als gezin sterk voelen, zal dat een solide, veilige basis en rustige emotionele toon voor jullie kinderen bieden. Kinderen, vooral pubers, kunnen dan hun energie richten op het ontdekken en definiëren van zichzelf in de wereld.

Overgenomen uit: EFT - Werkboek voor echtparen Boekentip: Nou en? Communicatie tussen ouder en puber. Adele Faber