Niet reële verwachtingen in de partnerrelatie. Ik kom het vaak tegen in mijn praktijk. En het brengt faalgevoelens, verdriet en onmacht met zich mee. Het liefst wil je dat de ander het anders gaat doen. Hier volgt een aantal tips in het omgaan met jouw verwachtingen.

Spreek verwachtingen uit

En dat niet alleen. Praat er over praten met de ander. Jullie kunnen dan aangeven met welke verwachtingen je rekening wilt houden en met welke niet. Dat geeft duidelijkheid. Vraag jezelf ook af wanneer het goed genoeg is voor je. En ook of een 6 b.v. ook voldoende is.

Onderzoek jezelf

Doe jij aan eerlijk zelfonderzoek? Stel jezelf eens de volgende vragen: Welk voorbeeld heb ik gekregen van mijn ouders? Wat zeggen de verwachtingen die ik heb over mij? Zie ik achter mijn partner mijn vader, moeder die mijn emotioneel niet gaf wat ik nodig had? Als mijn partner vaak afwezig is en veel werkt, is dat voor mij een trigger? Zie ik dan mijn vader die veel werkte en thuis alleen fysiek aanwezig was? Als dat zo is, dan is het goed de pijn daarvan onder ogen te zien. Het verleden wordt dan weer heden. Dit besef voorkomt dat je partner de volle lading krijgt. En besef, dat verwijten zorgt voor verwijdering. Vertel wat het effect is van het gedrag van je partner en wat jouw verlangen/behoefte is.

De liefde zoekt zichzelf niet: richt je op de ander

Verwacht niet dat de ander jou gelukkig kan maken. Deze verwachting is niet reëel. Vraag jezelf eens het volgende af: Wat drijft jou in deze relatie? Gaat het erom dat jij als persoon helemaal tot je recht komt? Of ben je erop gericht dat de ánder tot zijn recht komt? Ik moet denken aan deugden als nederigheid, geduld, de ander hoger achten dan jezelf. En ook: “De liefde zoekt zichzelf niet” (Bijbel, 1 Kor. 13). In de maatschappij gaat het om opkomen voor jezelf, jezelf ontwikkelen, aan je trekken komen en zijn deze deugden verre van populair. Wat zou er gebeuren als in elke partnerrelatie meer  gerichtheid op de ander zou zijn? Wat kies jij?

Accepteer de ander, fix hem niet

„Als je een partner kiest, kies je een verhaal, een script, en dus begin je dat script te leven en tien, vijftien jaar later, zeg je: maar er was een heel ander script dat ik ook had kunnen leven, waar is dat deel van mij?

De verwachtingen die we van onze levenspartner hebben, maken ons volgens tientallen wetenschappers die Esther Perel in een haar boek haar boeken citeert (Liefde in verhouding), kwetsbaarder voor overspel. „Intimiteit is het tegengif geworden voor een leven van toenemende versplintering”, schrijft ze in een hoofdstuk over de maatschappelijke context van hedendaagse relaties. „We verwachten van één persoon dat deze ons geeft waarin ooit een heel dorp voorzag, en we leven twee keer zolang. Dat is een reusachtige taak voor een tweemanschap.”

Belangrijk in een liefdesrelatie is, dat je praat met je partner. Dat jullie delen wat jullie bezig houdt. Dat jullie maatjes zijn. Verwacht echter niet dat jouw partner alles opvult. Probeer hem niet te fixen/veranderen. Accepteer hem zoals hij is.

Zie ook: