Jullie zitten in een relatiecrisis na vreemdgaan en hebben veel vragen. Ik heb een korte video gemaakt waarin ik jullie een weg wijs naar de antwoorden op de meest gestelde vragen.
Als je somber bent, heb je vaak nergens meer zin. Bij een dip of depressie is het belangrijk te proberen de negatieve spiraal waarin je zit te doorbreken.
Isoleer jezelf niet, ook niet als je denkt dat je niemand wilt zien. De ervaring leert dat het plezier na verloop van tijd weer terug komt als je de dingen op pakt die je eerst leuk vond om te doen (of nieuwe dingen gaat ondernemen). Door dingen te blijven doen, doorbreek je je sociale isolement en je lusteloosheid. Je vergroot daarmee de kans dat je je beter gaat voelen en de depressie afneemt.
Een van de belangrijkste tips die ik je kan geven, is:
Zoek dagelijks afleiding, doe iets wat je altijd leuk vond om te doen (ook al heb je er in eerste instantie geen zin in).
Dit kan je helpen je te ontspannen en je gedachten te verzetten. Ga met vrienden iets drinken, naar de film, samen een spelletje doen, poolen, (leuke) boodschappen doen en winkelen. Of loop samen een rondje in het park.
Zet een positieve spiraal in werking en ga leuke dingen doen.
Zet het volgende eens op papier
Kruis in kolom 1 de dingen aan, die:
1. je leuk lijken om te doen
2. je vroeger leuk vond maar waar je op het moment geen tijd of geen zin in hebt.
3. waar je goed in bent
4. kruis er minstens 20 aan
5. je mag ook zelf activiteiten bedenken en hiermee de lijst aanvullen.
6. maak vervolgens een weekplan
(meer…)
"Al zijn hele leven werkt mijn man hard. Elke avond is hij bezig; voor de kerk, voor zijn bedrijf, met klusjes in ons huis. Soms lijkt het alsof hij liever werkt dan dat hij bij mij is. Ik zou zo graag willen dat hij eens een avondje spontaan bij mij op de bank plofte."
(meer…)
Wat zijn de herstelfasen na vreemdgaan? Lees verder om hierop antwoord te krijgen.
Relatietherapeut Ferdinand Bijzet van Relatie-herstel heeft honderden stellen geholpen in herstel van hun relatie na vreemdgaan. Hij heeft het online programma S.A.M.E.N. ontworpen. S.A.M.E.N. staat voor de verschillende fasen op weg naar herstel. Deze fasen (opgedeeld in modules) zijn ook (grotendeels) herkenbaar in andere soorten van crisis in de relatie. Maar wat zijn die fasen eigenlijk?
Herstelfasen Na Vreemdgaan
Module Stilstaan: Het vreemdgaan is net uitgekomen, of nog niet gestopt. Welke keuzes moet je maken om tot herstel te komen. Stilstaan bij de vragen (wie betrek je erbij?, Wat vertel ik aan de kinderen? Hoe zoek ik een buddy?), te snel willen vergeven.
Module Amputeren: De keuze om met elkaar door te gaan is een tijdje geleden gemaakt. oude patronen zijn nog niet doorbroken. De breuk met de ander en met destructief relatiegedrag is nog niet gemaakt (voor beide partners vraagt herstel een breuk met niet helpende gedragingen). Er is strijd. Dat gaat over: Kies je wel? Je hebt nog steeds contact. Je zegt wel dat je gekozen hebt, maar… wel gemaakt, maar …..
Module Meeleven: Jullie hebben goede stappen in herstel gezet, maar het praten over de pijn leidt tot verwijdering. Dit kan er toe leiden dat je er niet meer over praat, of dat gesprekken tot verwijten en verdediging leidt. Degene die bedrogen is, kan het niet loslaten. Degene die bedrogen heeft zegt: Wannéér laat je het nou eens los?! Het moet nu maar eens over zijn! Jullie praten over details, maar niet de gevoelens en behoeften die eronder liggen. Elkaar begrijpen lukt niet.
Module Evalueren: Jullie zijn al een heel eind in het proces, maar je wilt nog lessen trekken uit wat er gebeurd is. Vreemdgaan legt altijd niet werkende elementen in een relatie bloot. In deze module gaan jullie aan de slag met deze niet werkende elementen.
Meeleven lukt wel. Jullie kijken terug: Wat kunnen we hiervan leren? Hoe voorkomen we dit in de toekomst? Welke grenzen moeten we stellen?
Module Nieuwe kans/naweeën: De crisis ligt achter jullie, hoe laat je de pijn achter je? Hoe zet je de stap naar vergeving? Hoe geef je seksualiteit vorm als er misschien nog angst en pijn bij komt kijken? Hoe ga je om met de onvermijdelijke momenten dat de pijn weer oplaait en ik me toch weer rot voel?
Jij of jouw partner bent(wel of niet virtueel) vreemdgegaan en jullie willen samen werken aan herstel. Je weet niet hoe.
Herstel Na Vreemdgaan Is Mogelijk
Het doel waar jullie naar streven is dat jullie relatie weer leuk wordt. Dat jullie de pijn en de woede achter jullie kunnen laten. Dat je weer samen kunt lachen en lol hebben en niet meer bij alles denkt: “Het zal toch niet…” Dat wantrouwen plaats maakt voor voorzichtig vertrouwen. Dat wanhoop plaatsmaakt voor hoop. Woede plaats maakt voor vergeving. Angst voor koestering. En dat kan!
Met het online programma S.A.M.E.N. kun je verder komen. Dit kan ook onder begeleiding van een therapeut. Als je niet de gehele bundel wilt kopen, dan kun je ook losse modules kopen. Kijk snel, want het is nu nog in de aanbieding. Klik hier voor meer info en/of het gratis e-book en proeflessen.
Er kwam wéér een reclame voorbij van een site waar je lid van kunt worden om vreemd te gaan. Maar dan als stel. Ik zei: “Wéér een site”! Hoe kun je in deze geheime datingwereld een boodschap brengen dat je zo je relatie naar de knoppen helpt?!. En ook een boodschap van hoop?! Bij de gratie van geheimen, kunnen deze sites bestaan. Want als ik met mijn profiel erop ga staan en iemand anders die mij kent, staat er ook op. Tja, dan blijft dat geheim. Die ander zal nooit tegen mij zeggen dat hij/zij mij heeft gezien. Want ja, dán wordt het geheim bekend. Maar waarom zou ik erop willen staan? Om met anderen die zich hebben ingeschreven te praten. En als het kan liefdevol te confronteren met hun verwoestende gedrag. Ik of iemand anders zou een club op kunnen richten dat zich inschrijft met een symbool in het profiel dat staat voor hoop of herstel van de relatie. Zodat we van elkaar weten wie bij deze club zit. Of ik ga erop staan en zeg in mijn profiel openlijk waar ik voor sta. En ik probeer met een prikkelende tekst de ander te verleiden naar een site te gaan waar gesproken wordt over mogelijkheid tot herstel. Ik weet niet of ik het zou doen, maar deze ideeën poppen zo in mij op en wil ik graag met jou delen. Ik ben érg benieuwd wat jij ervan vindt. Wil je reageren op mijn blog? Graag!
Ik volgde een training voor het programma S.A.M.E.N. (een online-cursus voor herstel van vertrouwen na vreemdgaan van Relatie-herstel). Naar aanleiding daarvan en ook naar aanleiding van gesprekken uit mijn eigen praktijk, kwam ik op het onderwerp “grenzen stellen”.
Waarover kun jij grenzen stellen?
Stel je hebt twee huizen. De een is van buur A en de ander van buur B. Allebei hebben ze een tuin die afgeschermd is door een schutting. Die schutting is een grens. In de partnerrelatie is er vaak grensverwarring.
De schutting zegt wat van A is en wat van B. Buur A. gaat niet zeggen tegen buur B. hoeveel bloemen er in zijn tuin moeten of dat hij het onkruid weg moet doen. Dat is niet het gebied waar buur A. over gaat. De volgende voorbeelden zijn een illustratie uit de praktijk: A. zegt: “Jij zou haar niet meer mogen zien” of “Je moet beloven dat je niet meer gaat dreigen met een advocaat”. Wat ben je dan aan het doen? Je trekt onkruid uit de tuin van de ander. Met deze grens probeer je de ander te veranderen en te manipuleren. Dit is een valkuil van grenzen. Jóuw grens wordt een manipulatiemiddel, zodat de ánder iets gaat doen. En dat is nou nét iets wat niet gaat werken. Bij een grens stellen gaat het om wat jíj nodig hebt om veilig te zijn en niet iets wat jij nodig hebt zodat jouw partner verandert. Als je dat op deze manier doet, dan voelt jouw partner feilloos aan dat je hem wilt veranderen. En wat gebeurt er dan? Jouw partner voelt zich machteloos. Hij wordt b.v. boos. Gaat in de verdediging. Zet de hakken in het zand. Of hij zegt “ja”, maar doet “nee”. Het is nl. niet zíjn grens. Jij denkt misschien dat je op een goede manier voor jezelf bent opgekomen en assertief bent geweest. Je denkt dat je goede afspraken hebt gemaakt. En misschien denk je: “Híj neemt zíjn verantwoordelijkheid niet”. Jij werkt heel hard, maar op het verkeerde terrein. Of je bemoederd hem. Het is echt goed om te beseffen dat jij geen zeggenschap hebt over zíjn tuin. Jij bent alléén verantwoordelijk voor jouw éigen tuin.
Vraag: Hoe stel jij grenzen? Wil je de ander veranderen? Stel je grenzen over de tuin van jouw partner of over jouw éigen tuin? Hoe constructief is jouw manier van grenzen stellen? Welk effect heeft het?
Hoe stel je grenzen?
Grenzen stellen doe je door vanuit je zelf te praten. Dus met een ik-boodschap. B.v.: "Als jíj met mij verder wilt, dan wil ik dat je hem niet meer tegen komt. Ik kan dat niet verdragen. Ik voel dan zo’n angst en wantrouwen." Zie je het verschil met: “Als je nóg een keer naar haar toe gaat, dan ga ik het komende half jaar ergens anders wonen” (je hoopt dat de ander verandert).
Wat je dus niet doet, is: jij-boodschap, op een agressieve manier vingerwijzend een ander beschuldigen, je heel erg ergeren en er niets van zeggen.
Stel dat je een vriendin hebt die een paar keer in de week bij jou komt klagen over haar vriend en haar relatie. Ze brengt drama met zich mee, huilt of is boos en negeert vervolgens jouw advies. Dat is natuurlijk enorm frustrerend. Ik kan me voorstellen dat je daar helemaal gek van wordt.
Natuurlijk is dat enorm frustrerend. En op het moment dat je besluit dat dit genoeg is, zeg je: “Hé, het is mooi geweest. Ik wil dat je stopt bij mij te klagen over hoe het gaat tussen jou en je vriendje. Ik ben niet je psycholoog en je luistert toch niet naar mijn advies. Ik wil dat je stopt met het praten over je relatie in mijn bijzijn.” Dan zal je vriendin ongetwijfeld geneigd zijn om daarover te onderhandelen. Ze zal haar best doen om jou op andere gedachten te brengen. Blijf herhalen “dat je niet meer wilt dat ze klaagt over haar vriend.” Je kunt het ook simpel houden. Dan zeg je: “Ik begrijp het helemaal. Maar ik trek dit niet en ik wil dat je ermee stopt.” Dan is aan haar de keus te beslissen of ze zich aan jouw grenzen wil houden of dat ze het contact een andere vorm wil geven of wil verbreken.
In de bijbel zijn diverse voorbeelden te vinden dat als God boos is, Hij altijd reageert op een liefdevolle manier. Hij zoekt een weg om de zonde te stoppen en te vernietigen en tegelijk de zondaar te redden.
Gary Chapman zegt in zijn boek “De andere kant van de liefde”: boosheid is ontworpen om ons te motiveren positieve, liefdevolle actie te ondernemen wanneer we geconfronteerd worden met onrecht. Boosheid is niet door God bedacht om ons te stimuleren mensen die ons onrecht hebben aangedaan te molesteren; het geeft ons ook niet het recht om allerlei destructieve dingen tegen onze naasten te zeggen of te ondernemen. Wat wij ook doen, het moet altijd voortkomen uit liefde.
Boosheid is op zichzelf dus goed. Het kan echter een woeste, oncontroleerbare kracht worden. Wanneer boosheid in goede banen geleid wordt, brengt het ons uiteindelijk aan de andere kant – aan de kant van de liefde. We kunnen en moeten onze boosheid op een productieve manier gebruiken, zodat het een positieve invloed op ons leven heeft.
Jan is boos omdat de maaimachine stuk is. Hij geeft de machine een dusdanige trap, dat hij de komende weken een aantal gekneusde tenen heeft. Het is duidelijk dat zijn reactie niet positief en niet liefdevol was. Hij was niet op zoek naar wat het beste voor hem was toen hij zijn voet met grote vaart in contact bracht met het harde metaal van de grasmaaier. De machine voelde er niets van omdat het een levenloos object is, maar Jan had nog een paar weken last van zijn ondoordachte reactie op zijn boosheid.
Wat is het doel van Jans boosheid? Het doel was, dat hij constructieve actie zou ondernemen om de grasmaaier weer aan de praat te krijgen. Dat zou kunnen inhouden dat hij naar de buurman zou gaan, die meer verstand van motoren heeft dan hij of dat hij de grasmaaier van zijn buurman zou lenen en zijn eigen machine voor reparatie wegbrengen.
Het probleem is natuurlijk dat al deze geweldig positieve handelingen niet in ons hoofd opkomen op het moment dat we boosheid ervaren. We vergeten dat we de dingen in orde moeten maken en eindigen er maar al te vaak mee dat we ze érger maken. Dit brengt ons bij de volgende dringende vraag: “Hoe kunnen we op een positieve manier met onze boosheid omgaan?” Dit kun je lezen in mijn blog die binnenkort zal volgen.
Grotendeels overgenomen uit: De andere kant van de liefde – Gary Chapman
Boosheid is in elke cultuur bekend en komt voor in alle lagen van de bevolking: ze is niet voorbehouden aan een bepaalde groep mensen. Mensen in elke leeftijdscategorie en van elke sociale status hebben met boosheid te maken. Piet, een alleenstaande man, is boos op zijn vader omdat hij als kind en ook nu, niet voldoet aan zijn verwachtingen. Maarten, een leerling van een middelbare school, is boos op de docent die hem een slecht cijfer op zijn rapport heeft gegeven. Anita, een meisje van 15 jaar, is ook boos; ze heeft het gevoel dat haar ouders haar als een klein kind behandelen. Pieter, een ouderling, is boos op de andere ouderlingen omdat er tijdens de vergadering afwijzend op zijn ideeën wordt gereageerd. Elise, is nog maar drie jaar, toch is ze boos op haar moeder, die haar lievelingsspeelgoed heeft afgepakt. Waar komt al deze boosheid vandaan?
Wat is boosheid?
In het woordenboek wordt boosheid als volgt omschreven: een sterk gevoel of een emotie van ongenoegen, vaak ook van vijandschap, veroorzaakt door het ervaren van pijn of onrecht. Hoewel we boosheid vaak als een emotie zien, is het in werkelijkheid meer dan een emotie. Boosheid heeft te maken met emoties, het lichaam, de geest en de wil. Al deze onderdelen van het menselijk wezen worden door gebeurtenissen in iemands leven beïnvloed.
Boosheid wordt altijd opgeroepen door een gebeurtenis. Het is een reactie op een gebeurtenis die ons irriteert, frustreert, pijn doet of op een andere manier een onbehaaglijk gevoel geeft. Hij komt te laat thuis; zij vergeet te vertellen over een grote uitgave; hij vergeet de vaatwasser uit te ruimen. Er zijn duizenden gebeurtenissen die onze boosheid opwekken en stimuleren. Wanneer de gebeurtenis eenmaal heeft plaatsgevonden, reageren onze emoties hierop.
Boosheid bestaat uit een cluster van emoties die typerend ervoor zijn: teleurstelling, pijn, afwijzing, schaamte en dergelijke. Boosheid is het soort emotie waardoor je je afkeert van de persoon, de plaats of het object dat je boos gemaakt heeft. Liefde maakt dat je je aangetrokken voelt tot iemand, boosheid maakt dat je je van iemand afkeert.
Ook het verstand is vanaf het begin actief. Een man zou bijvoorbeeld in een bepaalde situatie kunnen denken: Ik werk hard en zorg voor de inkomsten, ik ruim elke dag de vaatwasser uit, ik maai het gras en ik krijg helemaal geen waardering hiervoor. Ze vindt het de normaalste zaak van de wereld. Ik ben niet belangrijk. Wat ik ook doe, het is nooit goed. Hij is boos.
Het lichaam doet ook mee in het beleven van boosheid. Je kunt de adrenaline in de bloed voelen stromen. Of je voelt verandering in je hartslag, spanning in je maag enz.
Omdat God heilig is en omdat Hij liefde is, is het niet te voorkomen dat Hij boosheid ervaart. Wij zijn naar Zijn beeld geschapen. Wij mensen zijn morele wezens. Dat heeft God in de mens gelegd. Ook al zijn we in zonde gevallen, we maken ons nog steeds een beetje druk om rechtvaardigheid en waarheid. Luister naar een klein kind dat leert om woorden en zinnen te gebruiken; het zal niet lang duren voordat u het kind hoort zeggen: “Dat is niet eerlijk mammie!”. Waar haalt dat kind zijn morele oordeel vandaan?
Boosheid is dus de emotie die omhoog komt wanneer we iets tegenkomen dat we onrechtvaardig vinden.
Waarom wordt een man boos op zijn vrouw? Omdat hij vindt dat zij hem teleurgesteld, vernederd of afgewezen heeft. Waarom worden tieners boos op hun ouders? Omdat ze ervaren dat hun ouders hen oneerlijk, onaardig en niet liefdevol behandelen – de ouders hebben hun “onrecht aangedaan”. Waarom toeteren mensen op het moment dat een verkeerslicht op groen springt? Omdat ze van mening zijn dat de persoon voor hen beter op zou moeten letten en twee seconden geleden al had moeten optrekken. Kort gezegd, die persoon doet het “niet goed”.
Probeer u te herinneren wanneer u voor de laatste keer boos was en stel uzelf de vraag: “Waarom werd ik boos?” Grote kans dat het te maken had met enige vorm van onrecht. U werd niet eerlijk behandeld. Er was iets niet in orde. Uw boosheid kan gericht geweest zijn op een persoon, een ding, een situatie, op uzelf of op God, maar het komt steeds hierop neer dat iets of iemand u onrecht heeft aangedaan. We gaan er op dit moment niet verder op in of uw boosheid terecht was of niet. Het feit dat we hier vaststellen, is dat boosheid voortkomt uit de overtuiging dat iets niet goed is.
Grotendeels overgenomen uit: De andere kant van de liefde – Gary Chapman
Als je je sterk moet voordoen van jezelf dan kan het zijn dat je de ander onthoudt er voor jóu te zijn. En je onthoudt jezelf en de ander écht contact. Hoewel de titel is "Ligt kracht in sterk zijn", gaat dit korte artikel meer over groeien in sterk zijn door kwetsbaarheid. Over groeien in verbondenheid. Ik eindig met een persoonlijk stukje over mezelf.
Als je wilt groeien in verbondenheid, in liefhebben, dan is het goed te beseffen welke belemmeringen er zijn om te groeien. Misschien zit er iets bij wat je herkent? Ik zal een aantal gedachten opnoemen:
Wat zullen ze wel denken? (verkeerde afhankelijkheid waardoor je jezelf gijzelt en dus niet vrij bent).
Ik moet doen alsof alles in orde is.
Ik moet sterk zijn.
Ik moet me aanpassen anders hoor ik er niet bij.
Voor anderen zorgen is belangrijker dan voor mezelf zorgen.
Ik ben niet knap, slank, succesvol, rijk, begaafd, gelukkig, slim, mannelijk, vrouwelijk, productief, aardig, sterk stoer, zorgzaam, populair, geliefd).
Al deze gedachten hebben met schaamte te maken. Schaamte over jezelf. Schaamte is dat benauwde gevoel dat ons, wanneer we erdoor worden overspoeld, het idee geeft dat we heel klein, waardeloos en nooit genoeg zijn. Het is een van de emoties die we moeilijk vinden. En mensen zijn bang voor moeilijke emoties. Het liefst willen we een lijstje met snelle en gemakkelijke "gelukstips". Nou vind ik moeilijke emoties, niet het leukste om mee om te gaan. Maar ze overslaan, werkt niet. Dan groei je niet. Als je werkelijk een zinvol leven wilt, vol geluk en verbondenheid, dan moet je práten over de dingen die je in de weg staan. Met name over schaamte, angst en kwetsbaarheid. Moeilijke dingen kunnen jouw leven gijzelen. Net als het volk Israël ben je dan in ballingschap. Vóór jou is het beloofde land. Het onbekende, dat wat nieuw en goed is. En ook waar nog reuzen zijn. En ertussen is de rivier. En als er een route omheen is, dan zullen we proberen de rivier te vermijden. Ik wil je uitnodigen om in de rivier te stappen en datgene wat je moeilijk vindt onder ogen te gaan zien en het met iemand te delen die je vertrouwt. Je hóeft niet sterk te zijn. Jouw kracht ligt in kwetsbaarheid. Dan maak je écht contact.
Ik heb moeten leren dat als ik me sterk voordeed. Ik ontdekte dat anderen dachten: “Die Ingrid redt zich wel”. Als zestienjarige hoorde ik dat iemand een keer letterlijk zeggen. Ik dacht toen: “Je moest eens weten hoe alleen ik me soms voel”. Dertien jaar later leerde ik gaandeweg tijdens therapie moeilijke gevoelens er te laten zijn; de pijn van het gepeste kind op school, het verdriet en eenzaamheid van het single zijn, de pijn van een verbroken vriendschap. Ook de pijn dat mijn vader er als kind emotioneel niet voor mij was en voornamelijk financieel. Ik leerde het er te laten zijn en stopte het niet weg. Ik hoefde mezelf niet meer te beschermen door sterk over te komen. Ik hoefde niet verbaal van me af te slaan en me te verdedigen. Dat mechanisme was niet meer nodig. En gaandeweg leerde ik wat verbondenheid was. En leerde ik hulp vragen waardoor anderen er ook voor míj mochten zijn. Het heeft mij zóveel gebracht. O.a. een lieve man bij wie ik mag schuilen als het kleine meisje een schouder nodig heeft. Is er dan niets meer over van de robuuste kant in mij? Ja hoor, ze zijn er allebei: de robuuste vrouw én het kleine meisje. Ik ben nog steeds dezelfde Ingrid.
Jullie zitten in een relatiecrisis na vreemdgaan en hebben veel vragen. Ik heb een korte video gemaakt waarin ik jullie een weg wijs naar de antwoorden op de meest gestelde vragen.
1 tip bij depressieve gevoelens
Wat zijn de herstelfasen na vreemdgaan? Lees verder om hierop antwoord te krijgen.
Relatietherapeut Ferdinand Bijzet van Relatie-herstel heeft honderden stellen geholpen in herstel van hun relatie na vreemdgaan. Hij heeft het online programma S.A.M.E.N. ontworpen. S.A.M.E.N. staat voor de verschillende fasen op weg naar herstel. Deze fasen (opgedeeld in modules) zijn ook (grotendeels) herkenbaar in andere soorten van crisis in de relatie. Maar wat zijn die fasen eigenlijk?
Programma S.A.M.E.N. - Herstel Na Vreemdgaan
Er kwam wéér een reclame voorbij van een site waar je lid van kunt worden om vreemd te gaan. Maar dan als stel. Ik zei: “Wéér een site”! Hoe kun je in deze geheime datingwereld een boodschap brengen dat je zo je relatie naar de knoppen helpt?!. En ook een boodschap van hoop?! Bij de gratie van geheimen, kunnen deze sites bestaan. Want als ik met mijn profiel erop ga staan en iemand anders die mij kent, staat er ook op. Tja, dan blijft dat geheim. Die ander zal nooit tegen mij zeggen dat hij/zij mij heeft gezien. Want ja, dán wordt het geheim bekend. Maar waarom zou ik erop willen staan? Om met anderen die zich hebben ingeschreven te praten. En als het kan liefdevol te confronteren met hun verwoestende gedrag. Ik of iemand anders zou een club op kunnen richten dat zich inschrijft met een symbool in het profiel dat staat voor hoop of herstel van de relatie. Zodat we van elkaar weten wie bij deze club zit. Of ik ga erop staan en zeg in mijn profiel openlijk waar ik voor sta. En ik probeer met een prikkelende tekst de ander te verleiden naar een site te gaan waar gesproken wordt over mogelijkheid tot herstel. Ik weet niet of ik het zou doen, maar deze ideeën poppen zo in mij op en wil ik graag met jou delen. Ik ben érg benieuwd wat jij ervan vindt. Wil je reageren op mijn blog? Graag!
Ik volgde een training voor het programma S.A.M.E.N. (een online-cursus voor herstel van vertrouwen na vreemdgaan van Relatie-herstel). Naar aanleiding daarvan en ook naar aanleiding van gesprekken uit mijn eigen praktijk, kwam ik op het onderwerp “grenzen stellen”.
Stel je hebt twee huizen. De een is van buur A en de ander van buur B. Allebei hebben ze een tuin die afgeschermd is door een schutting. Die schutting is een grens. In de partnerrelatie is er vaak grensverwarring.
De schutting zegt wat van A is en wat van B. Buur A. gaat niet zeggen tegen buur B. hoeveel bloemen er in zijn tuin moeten of dat hij het onkruid weg moet doen. Dat is niet het gebied waar buur A. over gaat. De volgende voorbeelden zijn een illustratie uit de praktijk: A. zegt: “Jij zou haar niet meer mogen zien” of “Je moet beloven dat je niet meer gaat dreigen met een advocaat”. Wat ben je dan aan het doen? Je trekt onkruid uit de tuin van de ander. Met deze grens probeer je de ander te veranderen en te manipuleren. Dit is een valkuil van grenzen. Jóuw grens wordt een manipulatiemiddel, zodat de ánder iets gaat doen. En dat is nou nét iets wat niet gaat werken. Bij een grens stellen gaat het om wat jíj nodig hebt om veilig te zijn en niet iets wat jij nodig hebt zodat jouw partner verandert. Als je dat op deze manier doet, dan voelt jouw partner feilloos aan dat je hem wilt veranderen. En wat gebeurt er dan? Jouw partner voelt zich machteloos. Hij wordt b.v. boos. Gaat in de verdediging. Zet de hakken in het zand. Of hij zegt “ja”, maar doet “nee”. Het is nl. niet zíjn grens. Jij denkt misschien dat je op een goede manier voor jezelf bent opgekomen en assertief bent geweest. Je denkt dat je goede afspraken hebt gemaakt. En misschien denk je: “Híj neemt zíjn verantwoordelijkheid niet”. Jij werkt heel hard, maar op het verkeerde terrein. Of je bemoederd hem. Het is echt goed om te beseffen dat jij geen zeggenschap hebt over zíjn tuin. Jij bent alléén verantwoordelijk voor jouw éigen tuin.
Vraag: Hoe stel jij grenzen? Wil je de ander veranderen? Stel je grenzen over de tuin van jouw partner of over jouw éigen tuin? Hoe constructief is jouw manier van grenzen stellen? Welk effect heeft het?
