Veel mannen en vrouwen die hun partner verliezen, mogen van zichzelf niet meer gelukkig worden met een nieuwe liefde. Of krijgen van hun omgeving afkeurende opmerkingen over een nieuwe relatie. Rouwdeskundige Daan Westerink kijkt er zo tegen aan: ‘Gun jezelf deze nieuwe gevoelens en wees mild voor jezelf.’
Verliefd worden na de dood van je partner
“Willen jullie me beloven dat jullie niet boos worden als papa ooit weer verliefd wordt? Denk dan alsjeblieft niet dat hij mij is vergeten, want dat is niet zo. Ik gun hem echt een nieuwe relatie. Het is zo’n lieve man. Hij hoeft niet alleen te blijven.” Woorden van mijn moeder (41) in 1983, op haar sterfbed. Mijn broer en ik waren veertien en zeventien jaar oud. Mijn vader 44. We beloofden het.
Zoveel jaren later snap ik pas hoe bijzonder deze vraag van haar was. Ze gaf hem de ruimte om weer gelukkig te worden. Zonder haar.
Als je trouwt met iemand wiens partner overleden is én er kinderen zijn, al dan niet in huis, dan kom je veel dilemma’s tegen.
In dit blog zoom ik in op één van de dilemma’s die ik zelf tegen kwam.
Je plek als nieuwe partner in samengesteld gezin door overlijden
Je pappa of mamma laten noemen ligt uiteraard gevoelig. Ik heb dat niet geambieerd. En nu was mijn situatie ook nog anders. De moeder was overleden.
Een positie krijgen in het gezin is moeilijk en heeft o.a. te maken met hoe je je opstelt. Belangrijk is je bescheiden en op de achtergrond opstellen. Heel moeilijk. Vooral als dat niet bij je karakter past :-) Een belangrijke tip die ik wil geven: wacht een tijd met het aanpassen van de inrichting van het huis of het verhuizen. En laat foto's staan. En áls je het e.e.a. gaat aanpassen, zorg dat je een plek creëert waar de foto's van het gezin staan en dus ook van de overleden moeder met jouw partner. De overleden ouder moet een plek hebben. De nieuwe partner moet hier met respect mee omgaan.
En dan nog een ander aspect van positie: het "omaschap"
Het oma zijn heb ik niet geambieerd. Ik vond het ook niet belangrijk dat ik wel of niet zo genoemd werd. Inmiddels zijn er twee kleinkinderen bij gekomen die de overleden partner van mijn man niet hebben gekend. Er waren ook al twee kleinkinderen. Ik was hierin zoekende naar mijn positie. Ik was wettelijk gezien stiefmoeder en stiefoma. Maar niet de echte moeder en niet de echte oma. Ik was zoekende naar mijn positie naar de kinderen toe en ook naar de kleinkinderen. Belangrijk ook hierin is een terughoudende opstelling. En je dus niet opstellen als oma of moeder. Na een aantal jaren vond de stiefdochter met haar man het tijd dat de kinderen mij oma zouden noemen. Dat was een heel bijzonder moment. Niet de titel, maar de positie die ik toen kreeg. Het was erkenning! Later heb ik voorgesteld, omdat ik merkte dat het voor hun en mijn man toch gevoelig bleef: "Misschien is het een idee mij "oma Ingrid" te noemen. Er was immers ook een andere oma geweest!" En dat vonden ze een goed idee.
Toentertijd toen ik mijn man leerde kennen, werd er tegen mij gezegd dat tijd de belangrijkste factor is in het ingroeien in het gezin en het krijgen van een positie. En ik kan echt beamen dat dat zo is. Positief geformuleerd: tijd is je beste vriend.
Heb jij vragen rondom samengesteld gezin en verlies partner? Aarzel dan niet om contact met mij op te nemen voor een vrijblijvend coachingsgesprek.
Veel mannen en vrouwen die hun partner verliezen, mogen van zichzelf niet meer gelukkig worden met een nieuwe liefde. Of krijgen van hun omgeving afkeurende opmerkingen over een nieuwe relatie. Rouwdeskundige Daan Westerink kijkt er zo tegen aan: ‘Gun jezelf deze nieuwe gevoelens en wees mild voor jezelf.’
Samengesteld en overleden partner