Hoe zorg je voor jezelf in Pastoraat?

Hoe zorg je voor jezelf in Pastoraat?

De valkuil voor pastoraal werkers is veel zorgen voor de ander en niet voor jezelf. Herken jij dat je wel eens een gesprek hebt en in gedachten loopt er synchroon een bandje mee dat zegt: “Pfff, dit gesprek duurt wel erg lang. Hij blijft maar doorgaan met klagen. Ik kan er ff niet meer tegen.” En toch blijf je luisteren. Maar luister je dan nog wel echt? En in hoeverre doe je de ander en jezelf recht als je niet oprecht meer kunt luisteren? Doe je dit vaak, dan kun je opgebrand raken. En daar heeft niemand iets aan. Aan de slag dus!

Zorgen voor jezelf en de ander door de complete boodschap

Door complete communicatie kun je de zorg voor jezelf en de ander verenigen. Je staat nl. stil bij wat je oploopt aan de ander en brengt dat in.

Je doet het volgende: benoemen wat je moeilijk vindt, waar je last van hebt, vertellen waar je niet in terecht wilt komen, zorg tonen voor de ander, waar wil je naar toe en vraag wat de ander ervan vindt. Dit alles uiteraard met een ik-boodschap.

Hier volgt een voorbeeld vanuit mijn eigen praktijk:

“Wat ik moeilijk vind, is dat jullie heel snel willen en veel tips om zo snel mogelijk van de problemen en vooral de moeilijke gevoelens af te willen zijn. Ik merk dat dat bij mij als een behoorlijke druk voelt. Dat gaf bij mij op den duur ook best wel wat irritatie. In eerste instantie heb ik me laten verleiden door toch nog wat meer tips te geven. Wat ik niet wil is, dat jullie straks “klaar” zijn met therapie, maar eigenlijk niet gewerkt hebben aan datgene wat het belangrijkste is en wat jullie allebei het moeilijkste vinden: “Het verdragen van gevoelens die moeilijk/pijnlijk zijn”. Wat vinden jullie van wat ik zeg?”

Reageer hieronder op dit bericht via Comments.

 

 

Share this post