Zes redenen om geen openheid te geven over relatieproblemen

Jurjan zegt: “Ik werk al twee jaar lang aan ons huwelijk, maar ik kan niet meer. Ik voel zoveel pijn. De koffers staan al lang buiten de deur. Ik wil scheiden”. Zijn vrouw huilt vanuit het diepst van haar ziel. Ze wil niet scheiden. Het gaat mij door merg en been.  Het brengt zoveel verdriet. Ook voor de zes jonge kinderen zal dit verschrikkelijk zijn.

Zo zijn er vele stellen die komen als het water hen aan de lippen staat of als bij een van beide de koffers al lang buiten staan. Ze proberen het eerst zelf, want je gaat toch niet naar een relatietherapeut? Wat ik van Jurjan hoor, is: “Je hangt de vuile was niet buiten”.

Als therapeut voel ik me soms zo machteloos en schreeuw ik het soms uit: Waarom??? Waarom komen mensen niet eerder als ze relatieproblemen hebben? Het is ook nog zo funest voor de kinderen. Het grijpt zo diep in in hun leven. Hoe moeten kinderen leren verbinding te maken als ze ontwrichting in de relatie van hun ouders zien? Er is zoveel leed wat voorkomen kan worden! Wat zou ik graag willen dat meer stellen eerder openheid geven over moeilijkheden in hun relatie. En dit binnen een veilige en vertrouwde setting. B.v. bij vrienden, een predikant of therapeut. Waarom is er eigenlijk weinig openheid naar buiten toe? En wat kun je eraan doen?

1. Je hebt het niet door dat het met de relatie slechter gaat. Het sluipt erin doordat jullie allebei b.v. druk zijn. Sta regelmatig stil en vraag je af hoe je de relatie ervaart. Is er al een aantal weken meer afstand en bekoeling in de relatie? Praten jullie alleen nog over werk en de kinderen en is dat anders geweest? Maak dit bespreekbaar en ga samen iets leuks doen.
2. Je bent iemand die lang wacht met het aangeven van grenzen. Soms is dat goed, en soms ook niet. Als je merkt dat er minder verbondenheid is, is het tijd om datgene wat je moeilijk vindt, bespreekbaar te maken.
3. Jouw partner wil niet iemand in vertrouwen nemen en jij wilt dat wel. Dan moet je helaas roeien met de riemen die je hebt en ga je alleen op pad. Wees hierover wel open naar je partner. Als je iemand in vertrouwen neemt die geen coach of therapeut is, dan is het handig als dat iemand is, die jou niet naar de mond praat. Diegene moet goed kunnen luisteren en het vertrouwen van je partner hebben.
4. Je doet niet zo gemakkelijk een beroep op de hulp van een ander want je vindt dat je dan faalt. Ik snap dat dat lastig is. Toch is het juist krachtig als je toegeeft dat jullie er samen niet uit komen. Dan komt er een kans om te groeien. Een kans om het anders aan te pakken. En misschien ontdek je dat er meerdere mensen zijn die tegen dezelfde moeilijkheden aanlopen en hoor je wat hun heeft geholpen.
5. Je vindt dat jouw partner een probleem heeft. Hij/zij zeurt en moet maar eens ophouden. Als jouw partner een probleem heeft, dan heb jij óók een probleem omdat het jullie sámen raakt. Vaak zitten echtparen in een patroon. Belangrijk is, hieruit te komen. Besef, dat jouw partner niet de tegenstander is, maar het relatie-/communicatiepatroon waar jullie sámen in zitten. En: zwartepieten verslechtert de relatie.
6. Bij jullie geldt de ongeschreven regel: “De vuile was hang je niet buiten”. Als je de vuile was buiten hangt door te praten met vrienden, de dominee, pastoraal werker, ouderling of relatiecoach, komt er lucht bij. Openheid is hét wasmiddel voor schonere relatiewas en gezonde relaties. Doe dit op tijd zodat je relatie gezond blijft en je erger voorkómt.

Heb je een goede relatie, wil je dat zo houden en is er iets waar je écht niet uit komt. Iets wat steeds meer verwijdering geeft? Aarzel niet om contact met mij op te nemen voor een vrijblijvende intake. Met een paar gesprekken kun je je relatie onderhouden en verrijken. Zie het als een soort APK. Kom op tijd, want voorkomen is beter dan genezen!

Zie ook:

Video: de gevolgen van echtscheiding (gevolgen worden onderschat)

Kan ik wel op je bouwen?