Onderdrukte rouw: Een Blok(kade) Aan Je Been?

In mijn praktijk kom ik blokkades tegen die zijn ontstaan vanuit een onderdrukt rouwproces. Met als gevolg dat het vermogen om emoties te voelen en te uiten is geblokkeerd. Door dit proces alsnog toe te laten, creëer je ruimte en herinner je jezelf.

Met het overlijden van een dierbare kom je in een draaikolk van emoties terecht. Het verlies van een belangrijke persoon of huisdier veroorzaakt een immens hartzeer. Te midden van een allesoverheersend verdriet probeer je overeind te blijven. Verder te gaan met het leven van alledag. Dit is belangrijk en geeft houvast. Het is belangrijk dat je emoties verwerkt en het is gezond om verdriet er te laten zijn. God heeft ons niet voor niets tranen gegeven.
De één lukt het beter om deze gevoelens toe te laten dan de ander. Wanneer dit niet lukt, heeft dit te maken met eerder opgebouwde blokkades.

Verstrikt in verdriet

Wanneer een rouwproces geblokkeerd is, raak je verstrikt in jouw verdriet. Je hebt moeite met het toelaten van gevoelens, zowel blijdschap als verdriet. Jouw emotionele systeem is ontregeld: van binnen naar buiten en van buiten naar binnen. Je voelt je deels afgesloten.
Dit leidt tot tal van problemen, zoals moeite met het nemen van beslissingen en moeite om te leven vanuit jouw kern.
Een rouwproces verloopt in fases en duurt soms je leven lang. Het gaat er dan ook niet zozeer om of je je rouwproces ‘achter de rug hebt’. Eerlijk gezegd denk ik dat dat niet kan. Maar de deur open zetten voor het verdriet en het met momenten toelaten is wel belangrijk.

Wanneer we een rouwproces niet aan zijn gegaan

Soms kan het zijn dat je een rouwproces vanaf het begin hebt onderdrukt. Bijvoorbeeld omdat je nog heel jong was en jouw omgeving onvoldoende oog had voor het verdriet van jou kind. Wanneer er voor een kind onvoldoende mogelijkheden zijn om ruimte te geven aan zijn of haar emoties, slaan deze zich op in het onderbewuste. Of omdat het verlies van een dierbare op een moment plaats vindt waarop het moeilijk is om te rouwen. Bijvoorbeeld wanneer een overlijden in dezelfde periode plaats vindt als een geboorte.
Ook kan er sprake zijn van een blokkade vanuit angst waardoor het moeilijk is om te rouwen. Het toelaten van verdriet voelt zó bedreigend, dat het onderdrukt wordt. Mensen hebben het gevoel dat ze in een eindeloze put vallen wanneer ze dit verdriet toelaten. Ze belanden in een poel van verdriet en zijn bang dat ze in hun verdriet “verzuipen”.
Deze blokkade is vaak al op jonge leeftijd ontstaan. Het tonen van emoties werd door de omgeving gezien als zwak of te pijnlijk. Mensen zijn zich niet bewust van dit patroon en begrijpen niet waarom ze zo’n moeite hebben met het toelaten van emoties.

Onderdrukte rouw en Familiepatronen

Naast ons eigen onverwerkte rouwproces, kan er ook sprake zijn van een familiepatroon. Voor onze (voor-)ouders was het veel minder vanzelfsprekend om bewust stil te staan bij het verlies van een dierbare. Wanneer het (voor)ouders niet lukt om gevoelens toe te laten, worden deze manier van niet omgaan met gevoelens vaak doorgegeven aan latere generaties. Wij ontvangen de roulerende rekening van de onverwerkte emoties.

Onmacht staat tussen jou en je leven in

Wanneer een intens verdriet door het verlies van een dierbare onderdrukt wordt, creëer je onbewust een blokkade. Het nestelt zich in je onderbewuste en lijkt verdwenen. Toch is deze met momenten voelbaar: wanneer je weer een dierbare verliest, bij een echtscheiding, ziekte of bij alledaagse kleinere tegenslagen in je leven. Dan komt de onmacht naar boven die gevoeld werd bij het eerdere verlies.
Onmacht en verdriet zijn enorm pijnlijke, verlammende gevoelens die het moeilijk maken om adequaat te handelen. Ze staan als een buffer tussen jou en je leven in.

Gevolgen in ons leven

Je ervoer dat gevoelens enorm pijnlijk kunnen zijn en jouw onderbewuste kiest ervoor om minder gevoelens toe te laten. Zowel prettige als pijnlijke gevoelens. Dat kan ertoe leiden dat je je “vlakker” voelt, omdat je in zekere mate bent afgesloten voor jouw gevoelsleven.
Je merkt dat het maken van keuzes moeilijker is. Jouw emoties maken deel uit van jouw innerlijk kompas. De blokkade verhindert jou om je innerlijk kompas te voelen, jouw intuïtie. Ook het voelen van je kracht, dromen en ambities lukt minder goed.  Je verlies interesse in zaken waar je tot dusverre wel in geïnteresseerd was.
Het onverwerkte verdriet blokkeert je energie.  Je merkt dat je energiepeil onvoldoende is. Je voelt je  moe en uitgeblust omdat je een last met je meesleept die jou belemmert.

Onverwerkt verdriet heeft ook invloed op onze relatie(s). Klik hier voor het vervolg op dit blogbericht.