VISIE

Ik sta achter de waarden die in de Bijbel staan en onderschrijf de Nederlandse geloofsbelijdenis. Onze identiteit zit in Degene die ons heeft gemaakt. Wij zijn een glorieuze ruïne. Glorieus omdat we naar het beeld van God zijn gemaakt (bijna goddelijk zoals psalm 8 zegt) en een ruïne omdat we zondig zijn en dus verkeerde dingen doen. Door Jezus Christus is er herstel mogelijk en door Hem zien wij de liefde van God. Mijn visie is, dat Gods liefde het gezondste is voor elk mens. En het brengt dieper herstel dan wat dan ook. Als je zelf niet meer verder kunt, dan is er Iemand die nog wel met jou de tweede mijl kan gaan. Hij kan jou kracht geven en inzicht door de Heilige Geest. Er is hoop!

In onze tijd is het voor veel mensen een streven om zichzelf te ontplooien. Op werkniveau, maar ook op persoonlijk niveau. We willen datgene eruit halen wat we in ons hebben. Dit vanuit het verlangen om meer uit het leven te halen. En het is ook een manier om onze eigen leegheid of onrust niet te hoeven voelen. En om datgene te vermijden wat pijn doet. We willen ons leven vinden.

De vraag rijst: Leven we op de wereld alleen maar voor onszelf? Of moet je jezelf verloochenen zoals Jezus dat deed?  Ook andere BM’ers (Belangrijke Mensen) gingen ons voor. Denk maar aan b.v. Moeder Thérésa. Maar word je wie je bent door zelfverloochening? En is er dan sprake van zelfontkenning?

Ik lees in Lukas 9: “Maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden.” Dus: kennelijk wil God ook dat je je leven behoudt! De nadruk ligt niet op het opgeven, maar op het behouden van je leven. Hoe kun je je leven behouden zoals het bedoeld is? Het gaat om waar mijn aandacht ligt om iemand te mogen zijn. Bij iedereen kan de nadruk op een ander  vlak liggen, afhankelijk van je persoonlijkheid of gaven die je hebt. Wat is je motivatie om een goede vriend of vriendin te zijn?

Wordt nog verder uitgewerkt.